عملکرد تبلیغی علامه مصباح، ایشان را به یکی از چهرههای ممتاز در مرزبانی از مرزهای اندیشه و ارزشهای اسلامی تبدیل کرده است. رمز و راز موفقیت علامه مصباح در این مرزبانی قبل از هر چیز به روششناسی ایشان در تبیین و تبلیغ دینی بازمیگردد. او با اتکاء بر روششناسی بنیادین یا مبناگرایی دینی، در وجه ایجابی به تولید علوم دینی و در وجه سلبی به دفاع و نقد علوم غربی پرداخته است. آنچه در تمام این ابعاد، اعم از تولید، دفاع و نقد، قابل پیگیری است، حضور مرزبانی او با روششناسی بنیادین است که از معرفت فلسفی شروع و پس از تبیین مباحث هستیشناختی، انسانشناختی، ارزششناختی و معرفتشناسی به علوم انسانی اسلامی در ابعاد علوم سیاسی، جامعهشناسی، تربیت و تعلیم، اقتصاد، روانشناسی، حقوق و اخلاق میرسد و در نهایت به تولید، دفاع و نقد موضوعات و مسائل هر یک از این علوم میرسد. این بررسی با روش تحلیل مضمون و تا بهرهگیری از اطلاعات کتابخانهای به این سؤال پاسخ داده است که روششناسی علامه مصباح در عملکرد تبلیغ دینی چیست؟ به عبارت دیگر علامه مصباح برای مرزبانی از اندیشهها و ارزشهای اسلامی از چه روشی بهره برده است؟