تبلیغ سنتی و ویژگی‌های آن در جامعه امروز/شمس الله مریجی- روح الله عباس زاده

ارتباطات و یا تبلیغ سنتی به ارتباطاتی انسانی، شفاهی، چهره‌به‌چهره و بی‌واسطه فردی و گروهی اطلاق می‌شود، تبلیغ سنتی پیش از پیدایی وسایل ارتباطی جدید، تنها وسیله اطلاع‌رسانی، مبادله پیام‌ها و برقراری ارتباط بین افراد و گروه‌های مختلف اجتماعی بوده‌اند و جوامع انسانی نیز نیازهای اطلاعاتی را از طریق این شبکه برای عموم مردم که به‌نوعی برای آن‌ها به فرهنگ و عادت تبدیل‌شده بود تأمین می‌نمودند. این توانمندی ارتباطات و یا تبلیغ سنتی را باید در ویژگی­های آن جستجو کرد، در حقیقت باید تفاوت این ارتباط سنتی با ارتباطات نوین را از طریق رصد این ویژگی­ها، ردیابی نمود؛ این تحقیق درواقع سعی دارد با بهره­گیری از آثار ارزشمند بجای مانده از اندیشمندان این حوزه به روش توصیفی تحلیلی و نگاهی اجمالی به واقعیت عینی جوامع بشری؛ نشان دهد که علیرغم تغییرات فراوان در جوامع انسانی و اسلامی، این روش از ارتباطات و تبلیغ سنتی چگونه همچنان نقش فعال و مؤثری ایفا نموده و همچنان موردتوجه و عنایت اندیشمندان حوزه ارتباطات است؛ بنابراین تبلیغ سنتی، علیرغم گستردگی و پیچیده­ترشدن جوامع انسانی، نه‌تنها کارکردهای مؤثر خود را از دست نداده است بلکه همچنان از نفوذ و اعتبار ویژه در جوامع انسانی برخوردار است، بدین‌جهت که به طبیعت انسانی و نیازهای عاطفی و معنوی او نزدیک­تر است؛ این در حالی است که رسانه­های مدرن علیرغم برخورداری از عقلانیت ابزاری، نه‌تنها بسیاری از نیازهای انسان را نادیده گرفته­اند بلکه توان تأمین این نوع نیازهای انسانی را نیز ندارند.